Oeren
Belgische militaire Begraafplaats
Stille getuigen van de Groote Oorlog
"Als het Gods wil is dat ik vandaag nog sterve, dat dien heiligen wil dan maar geschiede"
Achilles Cools, negen uur voor zijn dood
Frans Eduard DOCKX 
- Wonende te Onze-Lieve-Vrouw-Waver (2861)
- Geboren op 30-04-1881 te Rijmenam (2820)
Overlijden
- Overleden op 29-11-1917 te Hoogstade
- Begraafplaats Oeren, grafnummer 414
Militaire gegevens
- Rang: Soldaat 2é klas
- Eenheid: Vervoerkorps 5é L.A. / Voedselcolonne / 5é Cie
Extra Info
De twee wereldoorlogen eisen in de familie Dockx uit Rijmenam een heel zware tol. Frans Dockx, zoon van Petrus Franciscus Felix en Maria Theresia Van de Vliet, huwt op 29 augustus 1906 met de 24-jarige Joanna Holemans (1882-1959) uit Onze-Lieve-Vrouw-Waver. Het gezin woont aanvankelijk in de Molenstraat in Rijmenam maar tijdens de Eerste Wereldoorlog trekt zijn vrouw met hun zes kinderen naar Peulis (gehucht van Putte).
Vader Frans zal zijn vrouw en kinderen nooit meer terug zien. Op 29 november 1917 raakt hij zwaar gekwetst aan de "Nieuwe Herberg" in Alveringem en wordt overgebracht naar het Belgisch militair hospitaal dat gevestigd is in het Gasthuis Clep in Hoogstade. Hij overlijdt daar nog dezelfde dag om 18.30 uur aan zijn verwondingen.
Nog zes andere strijdmakkers overleven het bombardement niet: Pierre Coët, Augustijn Holvoet, Joseph Joly, Victor Lanscotte, Emile Lefebvre en Louis Van Craen.
Op 1 december 1917 wordt Frans Dockx begraven op de Belgische militaire begraafplaats van Oeren. Zijn dorpsgenoten aan het front zamelen geld in voor een heldenhuldzerk. In 1925 wordt zijn grafzerk op bevel van het ministerie van Landsverdediging verwijderd, vernietigd en vervangen door een Belgische militaire standaardzerk.
Op 3 december 1918 wordt in de St. Jozefkerk van Peulis een plechtige zielendienst gehouden voor het slachtoffer.
Maar daarmee is alle leed in de familie Dockx nog niet geleden. Op 1 juli 1919 ontploft in de klas van zoon Alfons, op de jongensschool van Peulis, een dynamietpatroon uit de Groote Oorlog. De jongen verliest hierbij een oog én een hand. Als erkend oorlogsslachtoffer geniet hij voorrang bij openbare benoemingen en wordt gemeentesecretaris van Putte. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt hij echter als weerstander opgepakt en overlijdt in februari 1945 in het Duitse concentratiekamp Dora.
In het begin van de Tweede Wereldoorlog, op 24 mei 1940, is intussen een tweede zoon gevallen: Gustaaf (°1915), die zijn vader nooit heeft gekend, sneuvelt onder de kogels tijdens de 18-daagse veldtocht… De oorlogswaanzin maakt drie slachtoffers in één en hetzelfde gezin.
Moeder en echtgenote Joanna Holemans hertrouwt met oudstrijder Frans Vertommen (1879-1956).
